بازی پکمن آتاری 2600

بازی پک-من آتاری 2600

در قرن بیست یکم، اکثرا نام شرکت ژاپنی نامکو (که با دیگر شرکت مطرح ژاپنی باندای ادغام شده) را با بازی مبارزه ای تکن و سول کالیبور ، بازی ایس کامبت و سری Tales می‌شناسند. اما باید دانست که نامکو همانند نینتندو با ماریو، سگا با سونیک، کپکام با مگامن، یوبی سافت با ریمن و هادسون با بمبرمن، شخصیت مشهور و معرف برند نامکو را دارد که اتفاقا پدر معنوی تمام عناوین ذکر شده است. این بازی که Pac-man (پک-من) نام دارد، در ایران به نقطه خور مشهور شده است.
پکمن یک بازی پر پیچ و خم است که در سال 1980 توسط شرکت Namco برای کنسول آتاری 2600 به بازار آمد. ناشر بازی پکمن در آمریکا و خارج از کشور ژاپن نیز شرکت Midway Games بود که طبق توافقنامه ای که با شرکت نامکوی آمریکا بسته بود عهده دار این کار شد. قهرمان بازی شخصیتی به نام پکمن است که باید در یک دالان مارپیچ حرکت کند و تمام نقطه ها را بخورد. چهار روح عصبانی رنگارنگ هم در این دالانها سرگردانند که پکمن باید از برخورد با آنها اجتناب کند. در طی مسیر نقطه های چشمک زنی هم هستند که پکمن با خوردن آنها قدرتمند شده و توانایی خوردن روح ها و گرفتن امتیاز بیشتر از بازی را پیدا می کند.
بازیکن شخصیت بازی را از میان دالان های تو در تو و محصور هدایت کرده و مراقب است که با چهار روح رنگارنگ به نام های بلینکی (روح قرمز)، کلاید (روح نارنجی)، پینکی (روح صورتی) و اینکی (روح آبی) رو به رو نشود. در تمام طول راهروها نقطه های متعددی وجود دارند که پکمن باید آنها را بخورد و هنگامی که به روحی نزدیک شود، روح شروع به تعقیبش می کند. اگر تمام نقطه ها خورده شوند بازی به مرحله بعد می رود و اگر پکمن با روح ها برخوردی داشته باشد جانش را از دست می دهد. هر کدام از روح ها هوش مصنوعی و شخصیت منحصر به خود را دارند و با دیگری متفاوت هستند. بلینکی مستقیم پکمن را تعقیب می کند، پینکی و اینکی سعی می کنند با دور زدن پکمن خود را به طرفین او برسانند و کلاید معمولا بین تعقیب پکمن یا فرار از دست او یکی را انجام می دهد.
در چهار گوشه زمین بازی چهار نقطه توپ مانند وجود دارد که با خوردن آنها پکمن قدرت خوردن روح ها را به دست می آورد. هنگام خوردن این توپ های قدرت، روح ها سرگیجه می گیرند و به رنگ آبی تغییر رنگ می دهند و اگر پکمن یکی از آنها را بخورد چشمهای روح به مرکز زمین و محیط کوچک مربع شکلی که روح ها ابتدا آنجا بودند باز می گردد. وقتی روح ها می خواهند به شکل و رنگ اولیه خود برگردند رنگ آبی آنها شروع به چشمک زدن می کند. وقتی پکمن تعداد معین از نقطه ها را پشت سر هم بخورد یک میوه در زمین ظاهر می شود که با خوردن آن به بازیکن امتیاز اضافه تعلق می گیرد. در دو طرف راست و چپ صفحه دو تونل وجود دارد که پکمن و روح ها می توانند از آن عبور کنند و به قسمت دیگر صفحه بروند. وقتی روح ها از این تونل ها عبور می کنند مقداری از سرعتشان را از دست می دهند. بازی پکمن بدون شک بازی لذت بخش و مفرحی بوده و تا امروز مخاطبان زیادی به خود جذب کرده است.

توسعه بازی در اوایل سال 1979 شروع شد و طراحی آن بر عهده تورو ایواتانی و یک تیم 9 نفره بود. ایواتانی قصد داشت تا بازی ارائه دهد که خانم ها نیز از انجامش لذت ببرند. در آن زمان اکثر بازیها ورزشی یا جنگی بود و بیشتر بازیکنان مرد به انجامشان گرایش داشتند. الهام خلق شخصیت پکمن به واقع یک پیتزا بود که برشی از آن را خورده اند و ایواتانی گفت که بخش دهان پکمن را از یک شخصیت داستانی ژاپنی به نام کوچی که یک شیطان با دهانی گشاد است الهام گرفته است. شخصیت های بازی رنگارنگ و بامزه خلق شدند تا بازیکنانی با سن پایین را جذب کند. بازی پکمن موفقیت های گسترده تجاری و انتقادی و میراث پایدار تجاری و فرهنگی را برای سازندگانش رقم زد. این بازی مهم و تاثیرگذار به عنوان یکی از بزرگترین بازی های ویدیویی در تمام دوران مطرح شده است. موفقیتهای بازی منجر به تولید چند سری ادامه، کالاهای مرتبط و نیز دو مجموعه تلوزیونی شد.
شخصیت پکمن نماد خوش شانسی و گل سرسبد کمپانی Bandai-Namco لقب گرفته و یکی از شناخته شده ترین و معتبرترین نامهای تجاری از بین تمام بازی های کامپیوتری در شمال آمریکا می باشد.